Bu gün yazdıklarım hep hitap ettiğim kişiye değil.
bugün mahçubum...
yıllardır bana gösterdiğin saygın ile beni geri kazandın.
bunu yüzüne söylemek isterdim kocacım.
yıllardır bana saygı ile yaklaştın.
isteklerime makul ölçülerde hep evet dedin.
beni belirlediğin sınırlarda özgür bıraktın.
bir çok kadına göre özenilecek bir konumda oldum hep.
ben müdür eşiydim.
hemde bütün şehrin saydığı bir adamın eşi.
işine ve kişiliğine saygım hep sonsuzdu.
sadece iyi bir eş olamadığını düşündüm ben.
iyi sahip çıkamadığını, beni hep her kulvarda yalnız bıraktığını, genç ve güzel bir eşin olmasına rağman kaybetme korkusunu hiç yaşamadığını...
içinde bıraktığın boşluk bana hoş olmayan duygular yaşattı.
özellikle çevreden bu kadar talep gören biriyken,
senin gözünde elde edilmiş sıradan eş olduğumu düşündürdün.
çok zor günler yaşadık.
2012 bizim için kötü başladı.
boşandık.
çünkü ben böyle istedim.
çünkü senin beni haketmediğini, bana yaslandığını düşündüm.
evli gibi değil dul gibi yaşadığımı hissettirdin bana.
yaşanan onca sarsıntıdan sonra bile bana seni seviyorum ve geri istiyorum dedin.
belki yine bencil düşünüyordun.
bilmiyorum.
ama sana inanmak istedim.
seni sevdiğimi anladım.
belki biraz bencillik ama hayatımı bu saatten sonra zorlaştırmak istemedim.
yeni birini tanımak, tekrar güvenmek zordu.
sana 10 yıldan daha fazla emek ve duygu verdim.
heba olsun istemedim.
bu gün bir karar alarak
kararı yazılmış olan davayı temyiz ettim.
şimdi sadece inanmak istiyorum.
duygusal yanımı bir tarafa bırakıp,
mantıklı olmak istiyorum.
seninle elele verip huzurlu ve sakin, kendi yağımızla kavrulduğumuz bir hayat istiyorum.
beni üzen, kıran, inciten herkesten uzak,
sıfırlamak istiyorum geçmişi.
hatırlamak istemiyorum.
yeni bir dönem başlıyor.
umutluyum.
ve sanırım yaralarım geçiyor.
daha iyiyim şimdi.
içimdeki sızı ve içimi parçalayan jiletler yok artık.
allaha güveniyorum.
aldığım karardan beni pişman etme...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder